Frieder Nake is een Duitse wiskunde- en informaticus, en een pionier op het gebied van computerkunst. Geboren op 16 december 1938 in Stuttgart, Duitsland, begon hij zijn carrière met het ontwikkelen van software voor het maken van kunstwerken op een computer tijdens zijn studie aan de Technische Universiteit van Stuttgart.
Hij is vooral bekend om zijn bijdragen aan de vroege dagen van computerkunst, met zijn eerste tentoonstelling in 1965. Nake heeft veel tentoonstellingen georganiseerd en heeft ook meegewerkt aan belangrijke groepsuitstallingen zoals "Cybernetic Serendipity" in 1968 in Londen.
Naast zijn werk als kunstenaar, heeft Nake ook veel gepubliceerd over de relatie tussen esthetica, informatietheorie en digitale media. Zijn boek "Ästhetik als Informationsverarbeitung" uit 1974 is een belangrijke bijdrage aan dit veld.
Frieder Nake, geboren op 16 december 1938 in Stuttgart, Duitsland, is een gerenommeerde wiskundige, informaticus en een pionier op het gebied van computerkunst. Hij staat internationaal bekend om zijn bijdragen aan de vroegste manifestaties van computerkunst, die voor het eerst publiekelijk verschenen met drie kleine tentoonstellingen in 1965.
Nake's carrière als kunstenaar begon met zijn eerste tentoonstelling in Galerie Wendelin Niedlich in Stuttgart in november 1965, samen met de kunstenaar Georg Nees. Tot 1969 produceerde Nake snel een groot aantal werken die hij in de loop der jaren op vele tentoonstellingen toonde. Hij schat dat hij in die jaren ongeveer 300 tot 400 werken heeft gemaakt. De meeste van deze werken waren China-inkt op papier grafieken, uitgevoerd door een platbed plotter met hoge precisie, de Zuse Graphomat Z64.
Nake nam deel aan belangrijke groepstentoonstellingen in de jaren '60, zoals Cybernetic Serendipity (Londen, VK, 1968), Tendencies 4: Computers and Visual Research (Zagreb, Joegoslavië, 1968) en Ricerca e Progettazione. Proposte per una esposizione sperimentale (35e Biënnale van Venetië, Italië, 1970).
In 1971 schreef hij een korte en provocerende notitie voor Page, het bulletin van de Computer Arts Society, met de titel "There Should Be No Computer-Art", wat een levendige controversiële discussie teweegbracht onder degenen die ondertussen een actieve gemeenschap van kunstenaars, schrijvers, muzikanten en ontwerpers in het digitale domein hadden opgebouwd.
Zijn boek "Ästhetik als Informationsverarbeitung" uit 1974 is een van de eerste die de verbindingen tussen esthetiek, informatica en informatietheorie onderzoekt, wat belangrijk is geworden voor het transdisciplinaire gebied van digitale media. Dit boek en vele van zijn ongeveer 300 publicaties tonen zijn intellectuele positie tussen wetenschap en geesteswetenschappen – een positie die altijd een element van bezorgdheid heeft omvat met betrekking tot de bedreigingen voor een volledig menselijke samenleving die door computertechnologie worden vertegenwoordigd.
Frieder Nake is ongetwijfeld een figuur van betekenis in de wereld van computergegenereerde kunst en zijn werk blijft een inspiratiebron voor velen die geïnteresseerd zijn in de kruising van technologie en kunst.
Frieder Nake, een pionier in de wereld van computerkunst, heeft een indrukwekkend oeuvre dat zijn vaardigheid en creativiteit met algoritmen en programmeren toont. Enkele van zijn meest bekende werken zijn gecreëerd met behulp van de Zuse Graphomat Z64, een platbed plotter die in staat was om met hoge precisie China-inkt op papier te tekenen. Deze werken omvatten een reeks van computer-gegenereerde tekeningen die de interactie tussen wiskunde, kunst en technologie verkennen.
Een van zijn vroege en invloedrijke series is de "Walk-through-Raster", gemaakt in 1966 met de ALGOL 60 programmeertaal. Deze serie bestaat uit tekeningen die gegenereerd zijn door een computer en uitgevoerd door de Zuse-Graphomat Z64. Deze werken tonen een fascinerende mix van wiskundige precisie en artistieke expressie, waarbij de computer als medium wordt gebruikt om visuele kunst te creëren.
Nake's werk is niet alleen beperkt tot de vroege dagen van computerkunst; hij heeft zijn artistieke onderzoek voortgezet met recentere werken die zijn gemaakt sinds 2010. Deze omvatten drie afzonderlijke series die zijn gegenereerd vanuit een vierkante matrix geproduceerd op een Telefunken T4 computer. Deze matrix werd opeenvolgend vermenigvuldigd met zichzelf, waardoor nieuwe matrices ontstonden die vertaald werden in beelden gemaakt van visuele tekens van een bepaalde vorm en kleur.
Nake's bijdragen aan de computerkunst zijn niet alleen beperkt tot zijn artistieke productie; hij heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de theoretische en kritische discussie over de rol van computers in kunst en samenleving. Zijn boek "Ästhetik als Informationsverarbeitung" uit 1974 is een vroeg werk dat de verbindingen tussen esthetiek, informatica en informatietheorie onderzoekt, en blijft een belangrijk referentiepunt voor degenen die geïnteresseerd zijn in de kruising van technologie en kunst.
Frieder Nake blijft een inspirerende figuur in de wereld van digitale media, en zijn werken worden nog steeds tentoongesteld en bestudeerd door liefhebbers en academici over de hele wereld. Zijn nalatenschap als een van de grondleggers van computerkunst is onmiskenbaar en blijft een bron van inspiratie voor nieuwe generaties kunstenaars die de grenzen van kunst en technologie blijven verkennen.
Frieder Nake, een vooraanstaande figuur in de wereld van computerkunst, heeft inderdaad interactieve kunstwerken gemaakt die de relatie tussen de kijker en het kunstwerk verkennen. Deze werken nodigen de toeschouwer uit om deel te nemen aan het kunstproces, waardoor een dynamische ervaring ontstaat die verandert met de interactie van de gebruiker.
Een voorbeeld van Nake's interactieve kunst is zijn werk met algoritmische en esthetische integratie, waarbij hij probeert de berekenbare en het mooie, het strikte en het vloeiende met elkaar te verbinden. Deze benadering van kunst creëert een ruimte waarin de toeschouwer niet alleen een passieve ontvanger is, maar een actieve deelnemer in het creatieproces.
Nake's interesse in interactieve systemen is ook terug te zien in zijn academische carrière. Sinds 1972 is hij professor in Grafische Gegevensverwerking en Interactieve Systemen aan de Universiteit van Bremen, waar hij zich bezighoudt met economische, politieke en wetenschappelijk-theoretische kritiek op informatica. Daarnaast doceert hij sinds 2005 digitale media aan de Universiteit van de Kunsten Bremen.
Zijn interactieve werken zijn een voortzetting van zijn vroege experimenten met computerkunst, waarbij hij de grenzen van wat mogelijk is met technologie en kunst blijft verkennen. Door de jaren heen heeft Nake een belangrijke bijdrage geleverd aan de discussie over de rol van computers in kunst en samenleving, en zijn interactieve kunstwerken zijn een weerspiegeling van zijn voortdurende onderzoek naar deze relatie.
Blogger
Blogger is een Amerikaans online contentmanagementsysteem dat in 1999 is opgericht en dat blogs voor meerdere gebruikers met tijdstempels mogelijk maakt. Pyra Labs ontwikkelde het voordat het in 2003 door Google werd overgenomen. Google host de blogs, die toegankelijk zijn via een subdomein van blogspot.com. Blogs zijn ook toegankelijk via een aangepast domein dat eigendom is van een gebruiker (zoals www.example.com) door DNS-faciliteiten te gebruiken om een domein naar de servers van Google te leiden. Een gebruiker kan maximaal 100 blogs of websites per account hebben.
